Gatunki ryb

Ryby – tradycyjna nazwa zmiennocieplnych, pierwotnie wodnych kręgowców, oddychających skrzelami i poruszających się za pomocą płetw. Obejmuje bezżuchwowce krągłouste (Cyclostomata) oraz mające szczęki ryby właściwe (Pisces). Stanowią najliczniejszą i najbardziej zróżnicowaną grupę współcześnie żyjących kręgowców (ponad połowę). Różnią się od siebie pod względem budowy zewnętrznej i wewnętrznej, ubarwienia oraz przystosowania do warunków środowiska. Ponad 32 tysiące współcześnie żyjących gatunków opisano naukowo, a co roku naukowcy opisują 100–150 nowych gatunków morskich i nieco więcej słodkowodnych[1]. Szacuje się, że nie odkryto jeszcze co najmniej 5000 gatunków, głównie ryb głębinowych ze strefy klimatu tropikalnego[1]. W Polsce występuje około 120 gatunków.

Szczupak

Szczupak to król słodkowodnych drapieżników, to ryba silna i przebiegła, walcząca do ostatka. Takie zaskakująco inteligentne skrzyżowanie mięśni z zębami. Szczupak ma duży, uzbrojony w mocne zęby pysk, co pozwala mu chwytać i pożerać niewiele mniejsze od niego ofiary. Barwa tej ryby na ogół "maskująca", czyli dostosowana do otoczenia. Z tym, że osobniki starsze są na ogół ciemniejsze - szaro - lub czarno-zielone. Młode to tak zwane szczupaki zielone, w kolorze podwodnej roślinności, z żółtymi cętkami. Dość wyraźne różnice zachodzą w wyglądzie szczupaków żyjących w rzekach i jeziorach. Rzeczne są smuklejsze i dłuższe, jeziorowe - krępe, o zwartej, silnej budowie. Jeślibyśmy porównali dwa szczupaki o tej samej długości z rzeki i jeziora, to ten drugi zawsze będzie znacznie cięższy. Szczupaki przeciętnie dorastają do l m długości i 10 - 15kg wagi. Takie jednak okazy łowi się w naszych rzekach coraz rzadziej. Najczęstszą zdobyczą wędkarzy są sztuki o wadze l - 2 kg. W sklepie firmowym sandacz, szczupak jest w sprzedaży w postaci ryby patroszonej.

Sandacz

Sandacz to bardzo atrakcyjna ryba dla wędkarzy. Nie tylko dlatego, że szlachetna i bardzo smaczna, ale również dlatego, że trudna do przechytrzenia - ostrożna i podejrzliwa. Jest to bardzo żarłoczny drapieżnik z rodziny okoniowatych. Żywi się wyłącznie małymi rybami, na które poluje przede wszystkim nocą. Żeruje tuż przy dnie w głębokich wodach o czystym, żwirowatym lub piaszczystym dnie. Wszędzie tam, gdzie dno jest zarośnięte roślinnością, z całą pewnością sandacza nie znajdziemy. Stosunkowo licznie występujew dużych rzekach na odcinkach zwanych krainą leszcza. Można go także spotkać w jeziorach. Sandacz ma ciało wydłużone, z szarymi bokami poprzecznie pręgowanymi. Charakterystyczne dla tej ryby są dwie płetwy grzbietowe i duże zęby wystające w przedniej części pyska. Sandacz rośnie wolno. W ósmym roku życia osiąga 70cm długości i 3kg wagi. Najstarsze okazy dorastają do 15kg wagi i 1m długości. W sklepie firmowym na terenie Rybaczówki sandacza można kupić w postaci ryby patroszonej, fileta, ponadto sandacza wędzonego w całości, oraz dzwonkach.

Węgorz

Węgorz od zawsze doceniany przez wędkarzy za walory smakowe, spożywa się go na wiele sposobów i istnieje niezliczona liczba przepisów na przyrządzanie tej ryby. Osiąga od 100 do 150cm długości. Samce są mniejsze od samic i osiągają długość od 50 do 70 cm. Jego ciało jest wydłużone, wężowate, w przekroju poprzecznym prawie okrągłe. Skóra węgorza pokryta jest grubą warstwą śluzu. Łuski są drobne, elipsoidalne, głęboko osadzone. Linia boczna dobrze rozwinięta. Węgorz najchętniej wybiera miejsca ciepłe i obficie porośnięte, o dnie mulistym, aczkolwiek spotyka się go także w wartkich rzekach o dnie kamienistym, zwłaszcza jeśli znajduje tam podmyte brzegi, korzenie drzew i inne kryjówki. Żyje przy dnie. Zimę spędza zagrzebany w mule. Jego aktywność przejawia się w nocy. Żywi się głównie fauną denną (bezkręgowce) i drobnymi rybami, potrafi połykać zdobycz stosunkowo dużych rozmiarów. Chętnie zjada raki podczas wylinki. W sklepie firmowym sandacz, węgorza można zakupić wędzonego.

Labrador retriever

Labrador retriever – rasa psów należąca do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych, zaklasyfikowana do sekcji psów aportujących. Typ wyżłowaty. Podlega próbom pracy. Labrador o umaszczeniu biszkoptowym.Nazwa rasy pochodzi od półwyspu Labrador w Kanadzie (pomimo tego, iż psy te w rzeczywistości pochodzą z Nowej Fundlandii) oraz od angielskiego czasownika „to retrieve” (przynosić), co wiąże się z zadaniami, jakie spełniają w myślistwie. Podobnie jak nowofundland i landseer rasa pochodzi z południa Nowej Fundlandii. W XVIII wieku była wykorzystywana przez rybaków do pracy na kutrach (psy pomagały przy wyciąganiu sieci, aportowaniu przedmiotów, a nawet ratowaniu tonących). Nazywane były psami św. Jana. Do Europy pierwsze psy tej rasy sprowadził w 1870 lord Malmesbury (błędnie nazywając je „psami z Labradoru”), który razem z synem rozpoczął ich hodowlę w Wielkiej Brytanii.

Sum

Sum spotykany najczęściej w dużych rzekach i zbiornikach zaporowych, w jeziorach jest rzadszym mieszkańcem. Najczęściej aktywny po zachodzie słońca, w dzień przebywa na dolnych partiach, przy dnie w miejscach o spokojnym przepływie. Prowadzi osiadły tryb życia i z natury jest samotnikiem. Zimą, od grudnia do lutego, nie żeruje. Ciało długie pozbawione łusek, głowa duża, otwór gębowy duży silnie uzębiony. Nad górną szczęką znajdują się dwa długie, a pod dolną cztery krótkie wąsy. Płetwa grzbietowa jest silnie zredukowana, posiada tylko 3-5 promieni, natomiast płetwa odbytowa jest bardzo długa i sięga prawie do zaokrąglonej płetwy ogonowej. Ogon bardzo długi, stanowi 3/5 długości ciała. Oczy małe, nozdrza zakończone krótkimi mięsistymi rurkami. Ubarwienie zależy od środowiska. Grzbiet jest ciemny lub prawie czarny, czasem z zielonkawym, niebieskawym lub brązowawym odcieniem. Boki ciemnożółtawobiałe z wyraźnym szarobrązowym marmurkowym wzorem, brzuch szarobiały z ciemnymi nieregularnymi plamami. Młodociane osobniki żywią się początkowo skorupiakami, robakami itp. Starsze są wybitnymi drapieżnikami. Poluje na ryby różnych gatunków, jest kanibalem. Czasem zjada żaby, małe ssaki a nawet ptaki wodne. Wbrew pozorom większość zdobyczy to niewielkie rybki o długości kilkunastu centymetrów. W sklepie firmowym sandacz, sum jest w sprzedaży w postaci ryby patroszonej, fileta, oraz wędzony w całości jak i mamy w ofercie polędwice z suma, która cieszy się ogromnym powodzeniem wśród klientów.

Karp

Karp żyje w słodkich wodach stojących lub wolno płynących, dobrze ogrzanych i porośniętych miękką roślinnością. Jest dziś rybą przede wszystkim hodowlaną, żyjącą w stawach. Karp dziki spotykany w rzekach i jeziorach pochodzi z zarybienia bądź jest uciekinierem ze stawów. Szybko rośnie, osiąga niekiedy naprawdę wielkie rozmiary. W stawach hodowlanych rybę tę odławia się, gdy osiąga - 2,5kg wagi. Takie bowiem karpie są najchętniej kupowane. Karp żyjący dziko dorasta do l m długości i ponad 30kg wagi. Jest to ryba wszystkożerna, preferująca w swoim menu pokarmy pochodzenia roślinnego. Ciało wydłużone, wrzecionowate, prawie okrągłe w przekroju poprzecznym. Otwór gębowy dolny, mięsisty zaopatrzony w 2 pary wąsików. Łuski cykloidalne, duże, mocno osadzone w skórze. Płetwa grzbietowa jest bardzo długa. Grzbiet ciemny, zielonkawobrązowy, lub szarozielony, boki jaśniejsze, ciemnooliwkowe ze złotym połyskiem, brzuch żółtawo-lub kremowobiały. Płetwy nieparzyste szarawoniebieskie, parzyste czerwonawe. Liczne odmiany hodowlane karpia odznaczają się często silnie wygrzbieconym i szerokim ciałem oraz różnym stopniem zaniku łusek. Występują odmiany zupełnie pozbawione łusek lub z łuskami tylko w pobliżu nasad poszczególnych płetw. Wyhodowano również liczne odmiany ozdobne karpia. W sklepie firmowym sandacz, karpia można kupić w postaci ryby żywej, patroszonej, płaty z karpia, oraz mamy nowość w naszej ofercie karp filet nacinany bez ości – to doskonały pomysł na pyszne danie bez ości, oraz drobnych kości. Nowy produkt cieszy się coraz większym powodzeniem, nasi klienci przekonują się do tego że karpia można jeść nie tylko w grudniu. Ponadto w ofercie znajdą Państwa także płaty, oraz dzwonki wędzonego karpia.

Okoń

Okoń obok płoci jest najbardziej pospolitą rybą słodkowodną w Polsce. Pięknie ubarwiony drapieżnik atakuje każdą żywą, poruszającą się w wodzie przynętę. Wydawałoby się, że złowienie okonia jest najprostszą sprawą na świecie. Rybę tę skutecznie łowią nawet małe dzieci, ale... okoń okoniowi nierówny. O ile młode okonie o niewielkich rozmiarach faktycznie same wchodzą na haczyk, o tyle złowienie dużej sztuki, zwanej w gwarze wędkarskiej garbusem, wymaga doświadczenia i umiejętności. Okoń zamieszkuje właściwie we wszystkich rzekach i jeziorach w Polsce. W niektórych zbiornikach rozmnaża się ponad miarę, gdzie zakłóca równowagę biologiczną. Z tego względu nie podlega ochronie. Jest to ryba, której ubarwienie, a ściślej rzecz biorąc - odcień, zależy od podłoża. Najczęściej grzbiet okonia jest ciemnozielony, natomiast boki zielone z żółtym lub niebieskim odcieniem. Charakterystyczne są dla niego poprzeczne ciemne pręgi. Jest ich 5 - 9. Płetwę grzbietową ma okoń dwudzielną. W przedniej części rozpiętą na ostrych promieniach. Ma ona barwę ciemną. Wszystkie pozostałe płetwy są intensywnie czerwone. Okoń mimo ogromnej żarłoczności rośnie powoli. W ósmym roku życia osiąga zaledwie 25cm długości i wagę około 35dkg. Okazy o długości 40cm i wadze 1,5kg uchodzą za wyjątkowo rzadką zdobycz. Najczęściej na wędkę łowi się okonie o długości 15 - 25cm. W sklepie firmowym sandacz, okonia można kupić w postaci ryby patroszonej.

Płoć

Płoć należy do najbardziej pospolitych ryb naszych wód. Można o niej powiedzieć, że jest pocieszycielką wędkarzy. Gdy nic nie bierze, nawet nie "ciupie", zawsze na pocieszenie płoteczka się przydarzy. Płoć spotykamy dosłownie we wszystkich akwenach wodnych: w stawach, rzekach, jeziorach, strumieniach górskich. Jest jej dużo, ale nie taka ona łatwa do zdobycia, jak się wydaje. Większe sztuki są płochliwe i bardzo wybredne. Płoć jest rybą wszystkożerną i na ogół nie mającą kłopotów ze zdobywaniem pokarmu, zwłaszcza latem. Jest więc najczęściej najedzona i dlatego wybredna. Płoć nie osiąga dużych rozmiarów - dorasta do 30 - 35cm długości i na ogół nie przekracza 0,5kg wagi. Ma ciało lekko spłaszczone, pokryte dużą łuską, otwór gębowy mały, grzbiet - zielonkawy, boki - biało-srebrzyste, tęczówkę oka oraz płetwy - czerwone. Narybek płoci początkowo odżywia się planktonem, a starsze ryby larwami owadów i małymi mięczakami. W sklepie firmowym sandacz, płoć występuje w postaci ryby patroszonej, oraz nie patroszonej.

Karaś

Karaś to zdumiewająco odporna ryba, która potrafi przetrwać nawet w najgorszych warunkach. Niestraszny mu brak tlenu i wysokie zakwaszenie wody. Potrafi przystosować się do zanieczyszczeń. Przeżyje, jeśli nawet przez dłuższy czas nie będzie miał pokarmu. Ta niebywała odporność powoduje, że karasie można spotkać prawie wszędzie. W dużych rzekach i jeziorach, ale także w maleńkich sadzawkach, łatwo wysychających, leśnych jeziorkach, bagnistych rozlewiskach. Ma ciało bocznie spłaszczone, krótkie, ale mocno wybrzuszone . Ubarwienie brunatno-złociste z zielonkawym odcieniem. Ryba ta rośnie bardzo powoli, osiąga na ogół długość 15-20cm i wagę 20-30dkg. W dobrych warunkach jednakże karaś może dojść do znacznie większej wagi. Karaś żyje w płytkich wodach o mulistym dnie. Odżywia się fauną denną i roślinami. Najlepszy okres połowów to wiosna i lato. Z nastaniem pierwszych chłodów karaś żeruje znacznie rzadziej. W sklepie firmowym sandacz, karaś występuje w postaci ryby patroszonej, oraz nie patroszonej.